Türkiye Gençlik Kulüpleri Konfederasyonu

Milli Eğitim sistemimiz, 27 Aralık 1947'de Türkiye ve ABD Hükümeti arasında eğitim komisyonu kurulması hakkında yapılan görüşmelerin neticesinde imzalanan “Fulbright Anlaşması” ile büyük bir ihanete uğramıştır.

İmzalanan anlaşmanın 5. Maddesi ile karşılaştığınızda , ihanet cümlesinin az bile kaldığının dile getirildiğini duyar gibiyim. Sözünü ettiğim madde mealen şu cümleleri ifade ediyor. "Komisyon, dördü TC vatandaşı ve dördü de ABD vatandaşı olmak üzere sekiz üyeden oluşacaktır. Bunlara ek olarak Türkiye’deki ABD diplomatik heyetinin başı (Amerikan Büyükelçisi), komisyonun fahri başkanı olacaktır. Komisyonda oyların eşit olması durumunda ise kesin oyu misyon şefi yani Amerikan büyük elçisi verecektir.” 

Karar yetkilerinin tamamı ABD’li bürokratlara verilen bir eğitim sisteminden  bu ülke gençliğine hayır çıkar mı? Tabiki çıkmaz. Ülkemizin eğitim adına 70 yılda geldiği durum ortada. Bu durumun en önemli sebeplerinden biri manevi, duygulardan yoksun bırakılan ve herhangi bir uygulama alanı bulamayan bir eğitim sisteminin ülke gençliğine dayatılmış olmasıdır.

1944 yılında Milli Şef İnönü döneminde Başkent Ankara’da başlayan, gerekli idari ve hukuki düzenlemelerle resmiyete uydurulmuş bir ABD işgali ve sonrasında yine İnönü tarafından 1947 yılında  eğitim sistemize yapılmış bir ihanet olan Fulbright Anlaşması ile ülkeyi eğiten, üreten ve donatan bir sistem inşa etmek yerine, herhangi bir değer üretme kabiliyeti geliştirememiş, tüketim odaklı yaşamı dikte eden bir progralamayı ülkenin eğitim sisteminin odak noktası haline getirmiştir.

Umudumuz yeni eğitim ve öğretim döneminde, temenni ettiğimiz milli ve manevi değerlere sahip, içerisinde bulunduğu imkanları kendisi ve ülkesi adına fırsatlara dönüştürebilen, aslına ve köküne bürünmüş yepyeni bir Milli Eğitim Sistemi ile tarihin en şerefli milletine yakışır evlatlar yetiştirerek, Şanlı Tarihimize kaldığımız yerden devam ederiz.