Türkiye Gençlik Kulüpleri Konfederasyonu

Ne ailemde ne yakın akrabalarımda ne de dostlarımın arasında milletvekili olan yok. Herhangi bir siyasi parti üyesi de değilim. Hiçbir zaman milletvekili adayı da olmadım. Vereceğim örneklerin duygusal tarafı olmadığını ifade etmek için her şeyden önce bunları ifade etmek istedim.

Her fırsatta vekil maaşlarını gündeme alanlar elini vicdanına koymak durumundadır.
Halihazırda iş adamı olan bir vekilin zaten maaşla alakalı herhangi bir sıkıntısı yoktur. Ama Anadolu’dan gelmiş kendi partisinin teşkilatlarında çaba sarfetmiş ve ekonomik imkanları kısıtlı olan bir vekili Meclis’e geldiğinde bekleyen maddi sıkıntılar oldukça fazladır. Uçak kullanmayan ve seçmen bölgesi en yakın mesafede olan bir milletvekili ile dile getirdiğim mevzuyu örneklendirmek istiyorum.

Milletvekili ortalama 150 km mesafedeki seçim bölgesine arabası ile gitmek için her hafta çaba sarfeder. Mutlaka gittiği yerlerde teşkilattan da kişiler olmak zorunda eğer bu vekil vicdan sahibi birisi ise tüm masrafları kendisi karşılamak isteyecektir. Birde mutlaka düğün sünnet kermes gibi etkinliklere de katılmak zorunda olduğundan ve bu etkinliklerde herhangi bir hediye vermediği taktirde alacağı tepki göz ardı edildiğinde mecbur cebinden harcama yapmak durumunda kalacaktır.

Daha sonra meclis çalışmaları İçin Ankara’ya dönen vekili bu sefer iş takibi yapmak için Meclis’e gelen misafirleri beklemektedir. Eğer çay, ayran, su, soda ve yemek ısmarlamaz ise bu vekilden cimri başka kimse yoktur. Ama bunların hepsi meclis tarafından vekillerden kesilmektedir. Diğer verdiği kira vb harcamalara girmeden konuyu burda kesmek istiyorum.

Tüm bunların bedeli olarak vekillere verilen maaş sadece 18 bin liradır.
Yani bürokrat maaşlarının sadece yarısının yarısı. Artı bürokrat her gittiği yer için tüm masraflarını devlete karşılatmaktadır.

Şimdi karar sizin ya devlet olarak sayısı sadece 600 olan vekillerinize sahip çıkar onları iş adamlarının kucağına atmazsınız. Ya da böyle gelmiş böyle devam etsin diyerek milletvekillerini halkın değil bir kaç iş adamının vekili yaparsınız.

Şimdi gelelim bürokratlara. Sayısal olarak vekillerin en az 3 katından fazlasına tekabül eden bürokratlar aylık ortalama 50 bin lira maaş alıyor. Buna ek olarak makam arabası, bussines class uçak biletleri, artı benzini, telefonu, çayı, şekeri, yemeği meyvesi, eti, sütü yine devletten. Peki bunlar mantıklı şeyler mi? Bence mantıklı. Eğer kurumsal firmalar üst düzey yöneticilerine bu imkanlardan çok daha fazlasını sağlıyorsa demek ki iş üretimi için bu imkanlar şart.

Bizim eleştirmemiz gereken konu şu olmalı. Bu kadar imkanı verdiğimiz bürokratlardan ne kadar verim aldığımız konusu burada oldukça fazla önem arz ediyor.

Hizmet etsin işinde daha hızlı hareket etsin gelecek kaygısı yaşamasın diye sınırsız imkan verdiğiniz bürokrat hizmetine verdiğimiz son model lüks aracını sahaya süreceğine maalesef ev, iş yeri ve havalimanı arasından başka bir işte kullanmıyor.

Ferah bir çalışma imkanları olsun diye 500 m2’lik ofisleri hizmetlerine verdiğimiz ve emrine onlarca sekreter, şoför, hizmetçi verdiğimiz bürokratlar maalesef toplantı adı altında devleti işleyişini durdurmaktan başka bir işlem yapmamaktadırlar.

Çok küçük ölçekli bir firma bile elemanlarının altına hizmet aracı veriyor ki, işler hızlansın ve verim artsın.
Biz bürokratlara ayrılan hizmet araçlarına ve sağlanan diğer imkanlara karşı değiliz. Eğer bu imkanlarla milletin ayağına gidip hizmet edebiliyorsa sorunlarına çözüm üretebiliyorsa tüm imkanlar helali hoş olsun.
Ama hiçbir şey üretmeyip üstüne işleyişi durduruyorsa işte bu sorgulanmalı.

Milletvekillerine makam aracı dahi vermeyen ve sadece 6 m2 makam odası tahsis eden devletimiz söz konusu bürokratlar olduğunda kesenin ağzını sonuna kadar açıyor.

Son olarak develetin en küçük kademedeki okul müdürlerinin bile makam odası 100 m2 büyüklüktedir.
Eleştiri yaparken gerçekleri göz önünde bulundurmak durumundayız. Aksi taktirde sorunlarımıza çözüm bulmakta zorlanırız.

Bilal Okudan
Ağustos 2018